En Funke isch scho gnueg, zum e böimigs Füür azünde, und bald isch es so gross, dass es warm git Herz und Hände. Glich gahts der, wänn du d'Liebi vo Gott erfahre häsch. Si git der Fröid, du strahlsch si us, si isch für alli da.
Im Früelig git bis d'Sunn mit irer Chraft neus Läbe, und alles wachst und sprühst, wo de Winter dur hät gschlafe.. Glich gaht's der, wänn du d'Liebi vo Gott erfahre häsch, si git der Fröid, du strahlsch si us, si isch für alli da.
Die meischte wüssed nöd, dass Gott si würkli gern hät, und dass er, wänt en frögsch, sini Liebi dir is Härz gitt. Mir wänd, dass alli Mänsche vo Gott erfahre chönd: Er hät di gern, er nimmt di a, er isch für alli da.